ÇOCUK CİNSEL İSTİSMARININ HUKUKİ BOYUTUNA SOSYAL HİZMET PERSPEKTİFİNDEN BAKIŞ: TÜRKİYE’DEKİ GÜNCEL TARTIŞMALAR ÜZERİNDEN BİR İNCELEME

Pınar Akkuş
Dr., Öğretim Üyesi, İstanbul Arel Üniversitesi/Sosyal Hizmet Bölümü, Türkiye, pinarakkus@arel.edu.tr

Abstract

The Social Work Perspective on the Legal Dimension of Child Sexual Abuse: An Inquiry into Current Debates in Turkey

Legal regulations against the crime of child sexual abuse are related to the determination of the penalties to be imposed on the perpetrators and the organization of the way the child protection systems function, which is of critical importance for the victims. It is possible to assert that in Turkey, public sensitivity towards child sexual abuse has recently increased. In 2018, numerous amendments were proposed in the Grand National Assembly of Turkey concerning the issue. In this study, all of the amendment proposals regarding child sexual abuse debated at the National Assembly in the recent legislative years have been examined, with the aim being to understand the perspectives of the victims and perpetrators of such crimes. In this context, the content of the 22 amendment proposals submitted at the National Assembly between the dates of 02.07.2018 and 16.05.2019 has been analysed. Categories have been developed on the basis of the subject and amendments required in these proposals and these categories have been discussed in the light of public debates. Using this method, the aim has been to scrutinize, from the perspective of social services, the approach contained in these amendment proposals, the articles of Turkish Criminal Code and other legislation regarding child sexual abuse. It has been observed that in the recent legislative years, amendment proposals were brought to the General Assembly about four laws considering child sexual abuse. Three of these laws (Turkish Criminal Code No. 5237, Code of Criminal Procedure No. 5271, Law No. 5275 on the Execution of Sentences and Security Measures) are related to the criminal justice system and one (National Education Basic Law No. 1739) is related to the education system. It has been observed that the amendment proposals submitted to the General Assembly are heavily focused on the penalties to be imposed on the perpetrators of child sexual abuse and the regulations regarding the child protection system, which is of critical importance for the victims and the education system were voiced to a less extent. Although regulation of sexual abuse in the criminal law and imposing the required penalties to the perpetrators is of great importance, considering from a social services perspective, legal regulations for the development of a system protecting the rights of children are also highly important. This study can be expected to contribute to the literature by improving our understanding of the child sexual abuse approaches in Turkey to the victims and perpetrators of child sexual abuse.

Keywords: Victims of child sexual abuse, perpetrators of child sexual abuse, Turkish Criminal Code, child protection system, social services.

Özet

Çocuk cinsel istismarı suçuna yönelik hukuki düzenlemeler faillere verilecek cezaların belirlenmesi ve mağdurlar açısından kritik öneme sahip olan çocuk koruma sisteminin işleyişinin düzenlenmesiyle ilgilidir. Türkiye’de son dönemde çocukların cinsel istismarına yönelik suçlar konusunda kamuoyunda hassasiyetin arttığı ifade edilebilir. 2018 yılında bu konuyla ilgili pek çok kanun teklifinin Meclise sunulduğu görülmüştür. Bu çalışmada Mecliste son dönem yasama yıllarında (27. Dönem 1. Yasama Yılı: 25.06.2018 ve 27. Dönem 2. Yasama Yılı:  01.10.2018 ve sonrası…) görüşülen, çocuğun cinsel istismarını konu alan tüm kanun teklifleri suçun mağduruna ve failine yönelik bakış açısını anlamak amacıyla irdelenmiştir. Bu bağlamda 02.07.2018-16.05.2019 tarihleri arasında Meclise sunulan 22 adet kanun teklifinin içeriği analiz edilmiştir. Kanun tekliflerinin konusu ve tekliflerde belirtilen değişiklikler üzerinden kategoriler geliştirilmiş, kamuoyuna yansıyan tartışmalar eşliğinde ortaya çıkan bu kategoriler hakkında tartışma gerçekleştirilmiştir. Bu yöntemle kanun tekliflerinde çocuğun cinsel istismarını ele alan, başta Türk Ceza Kanunu maddeleri olmak üzere, mevzuat metinlerindeki yaklaşım sosyal hizmet perspektifinden irdelenmeye çalışılmıştır. Son dönem yasama yıllarında çocukların cinsel istismarı konusunda Meclise 4 Kanun hakkında teklifler sunulduğu görülmüştür. Bu kanunların üçü (5237 Türk Ceza Kanunu, 5271 Ceza Muhakemesi Kanunu, 5275 Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun) ceza adalet sistemi ile biri  (1739 Milli Eğitim Temel Kanunu) eğitim sistemi ile ilgilidir. Meclise sunulan tekliflerin ağırlıklı olarak çocuk cinsel istismarı faillerine verilecek cezalara odaklandığı, mağdur açısından hayati öneme sahip çocuk koruma sistemi ve eğitim sistemine yönelik düzenlemelerin daha az dile getirildiği görülmüştür. Cinsel istismar suçunun ceza hukukunda düzenlenmesi ve faillerin hak ettikleri cezayı almaları çok önemli olmakla birlikte sosyal hizmet perspektifinden bakıldığında çocuğun haklarını koruyan bir sistem geliştirilmesine yönelik hukuki düzenlemeler de yüksek derecede önem taşımaktadır. Bu çalışmanın çocuğun cinsel istismarı konusunda Türkiye’de mağdura ve faile yaklaşımın anlamlandırılması noktasında literatüre katkı sunacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: Cinsel istismar mağduru çocuklar, çocuk cinsel istismarı failleri, Türk Ceza Kanunu, çocuk koruma sistemi, sosyal hizmetler.